Jumper, Movie Review

SuperHero Archives 28.04.2021:

Στο ίδιο κλίμα με το προηγούμενο κείμενο πάμε σε κάτι λίγο διαφορετικό από τους SuperHero των comics. Αυτή η ταινία δίνει έντονα την αίσθηση ότι θα μπορούσε να είναι από comic αλλά δεν είναι. Για να μην πω ψέματα, νόμιζα ότι είναι καινούργια δημιουργία από το Hollywood αλλά στο γράψιμο αυτού του κειμένου έμαθα ότι είναι μεταφορά βιβλίου. OK, κανένα πρόβλημα. Για μένα μπορεί να μπει στη γενική έννοια των SuperHero μιας και ο πρωταγωνιστής έχει μια δύναμη που θα μπορούσε να τον κάνει SuperHero άσχετα εάν αυτός δεν θέλει.

Γενικά έχουμε μια ταινία που έχει να κάνει με το κυνηγητό του πρωταγωνιστή από τους villains μας. Ειδικά έχουμε τον David Rice, που το υποδύεται ο Hayden Christensen, που ανακαλύπτει ότι μπορεί να τηλεμεταφέρεται όπου θέλει, αρκεί να έχει δει το σημείο αυτό (είτε από κοντά, είτε από φωτογραφία). Αυτόν τον τύπο ανθρώπων η ταινία μας τους ονομάζει “jumpers” και από πίσω τους τρέχει μια ομάδα με το όνομα Paladins που θέλει να τους αφανίσει από την Γη για κάποιο δικό τους, θρησκευτικό, λόγο. Ακόμα πιο ειδικά (!) έχουμε να κάνουμε και με μια ιστορία αγάπης καθώς ο David δεν έχει ξεχάσει τον παιδικό του έρωτα, Millie Harris, και κάπως την μπλέκει και αυτή μέσα στο όλο θέμα προσπαθώντας να εκπληρώσει τα μεγαλύτερα όνειρα της. Αυτή είναι η πλοκή της ταινίας και ίσως οι μόνοι χαρακτήρες που δεν έχω μιλήσει και θα έπρεπε είναι ο Roland Cox, που τον υποδύεται ο Samuel L. Jackson, ο αρχηγός μια της ομάδας των Paladins που κυνηγούν τον David και ο Griffin ένας άλλος jumper που είναι εκεί για να μας συστήσει τον κόσμο και το πόλεμο των jumpers εναντίον των Paladins, ή το αντίθετο καλύτερα.

Κλασικά για “παλιά” ταινία τέτοιου είδους μπαίνουμε με μια περιγραφή του πρωταγωνιστή για τις δυνάμεις του και πως αυτές έγιναν γνωστές στον ίδιο. Μετά πάμε με λίγο γρήγορο μοντάζ στο “σήμερα” και βλέπουμε ότι αυτός έχει χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις του για να έχει μια πολύ καλύτερη ζωή και ενώ υπάρχει η ευκαιρία να γίνει ο κλασικός SuperHero αυτός την αγνοεί και περνάει καλά τη ζωή του. Γενικά η ιδέα που σου δίνει η ταινία για τον David είναι ότι είναι και λίγο μ**άκας! Δηλαδή κάνει πάντα ότι θέλει για να περνάει καλά και αβίαστα στην ζωή του, παίρνοντας ότι θέλει, τη στιγμή που το θέλει χωρίς να νοιάζεται για τις επιπτώσεις, που στην τελική δεν έχει κιόλας εξαιτίας του χαρίσματος του. Εκεί μπαίνει λίγο στο “μικροσκόπιο” αν τελικά έχουμε να κάνουμε με κάτι που ίσως δε θα έπρεπε να είναι στα SuperHero Archives, καθώς από την αρχή μέχρι το τέλος δεν κάνει και πολλά “ηρωικά” πράγματα ο πρωταγωνιστής μας. Ακόμα και στην “τελική μάχη” τα κίνητρά του είναι καθαρά εγωιστικά και δεν έχουν να κάνουν με το κοινό καλό ή κάτι τέτοιο.

Οι villains μας, ή καλύτερα του David, είναι μια ομάδα που από αρχαιοτάτων χρόνων κυνηγάει τους jumpers κάτι που μας δίνει σαν πληροφορία ο Griffin και έτσι καταλαβαίνουμε ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι κάτι το καινούργιο. Μπροστάρης στην όλη περιπέτεια που έχουμε εδώ είναι ο Roland, ο οποιός απ’ ότι καταλαβαίνουμε είναι κάποιο ηγετικό μέλος της ομάδας αλλά, μάλλον, όχι ο γενικός αρχηγός. Η ταινία κάνει πολύ καλή δουλειά, σχεδόν από την αρχή της, να μας δείξει πόσο μεγάλη απειλή είναι ο Roland και η ομάδα του για τους πρωταγωνιστές μας και μέχρι που είναι ικανοί να φτάσουν για να πετύχουν τον στόχο τους, μια Γη χωρίς jumpers. Δεν μπορώ να πω κάτι παραπάνω για την προσωπικότητα του. Είναι ο κλασικός villain των comics, αν και δεν είναι από αυτά, που απλά θέλει να “φάει” τον ήρωα και ο λόγος του είναι απλός και λιτός χωρίς πολλά-πολλά λόγια. Το μόνο που δεν μου άρεσε και τόσο είναι αυτό που έχουν πολλοί villains σε ταινίες, comics κτλ. δηλαδή το ότι έχουν άπειρους πορους και ανθρώπους πράγμα που από το πουθενά τους “σώνει” πολλές φορές και τους βοηθάει στη μάχη τους. Το κακό με αυτό είναι ότι ενισχύεται ακόμα πιο πολύ από το γεγονός ότι δεν βλέπουμε και το πως δουλεύουν οι Paladins ή το πως είναι η όλη οργάνωση τους και απλά έχουμε τον Roland να έχει ότι θέλει η πλοκή την ώρα που του χρειάζεται.

Τεχνικά έχουμε να κάνουμε με μια ταινία που ενώ είναι του 2008 έχει γίνει πολύ καλή δουλειά στα εφέ. Ναι, καταλαβαίνω ότι είχαν “λίγη δουλειά” σε αυτόν τον τομέα σε σχέση με άλλες παραγωγές αλλά παρόλα αυτά όπου υπάρχει το “jump” αυτό γίνεται με πολύ καλή απεικόνιση, πράγμα λίγο δύσκολο αν σκεφτείς ότι υπάρχουν σκηνές που οι χαρακτήρες τηλεμεταφερονται πέντε και έξι φορές μέσα στο ίδιο πλάνο, όπως επίσης και το ότι παίρνουν και άλλα πράγματα μαζί τους. Το μόνο κακό εδώ έχει να κάνει, για ακόμα μια φορά, με την πράσινη οθόνη. Εντάξει καταλαβαίνω ότι είναι “παλιά ταινία” αλλά όταν κάνετε τόσο καλή δουλειά στα άλλα εφέ γιατί δεν προσέξατε λίγο παραπάνω την πράσινη οθόνη καλέ; Είναι δύσκολη η παραγωγή αυτής της ταινίας καθώς το σενάριο θέλει τους πρωταγωνιστές να πηγαίνουν από το ένα σημείο της Γης στο άλλο. Καταλαβαίνω ότι κάποιες φορές, ειδικά αν έγιναν και δεύτερα γυρίσματα, “έπρεπε” να μπει πράσινη οθόνη αλλά κάντε τη λίγο πιο όμορφα βρε! Το καλό είναι ότι τα backgrounds σε αυτές τις σκηνές είναι φωτογραφίες, ή βίντεο (δεν γνωρίζω), από τις εκάστοτε τοποθεσίες οπότε δεν είναι 100% ψέμα αυτό που βλέπεις όπως για παράδειγμα σε κάποιες ταινίες του MCU. Τέλος είναι πολύ λίγες αυτές οι σκηνές σε σχέση με το μέγεθος της ταινίας οπότε όλα καλά.

Κάτι που δεν ανέφερα στην εισαγωγή είναι το γεγονός ότι πως μου άρεσε αυτή η ταινία όταν είχε βγει, μάλιστα αν δεν κάνω λάθος πρέπει να την έχω δει πάνω από δέκα φορές συνολικά στην ζωή μου, αν και είχα καιρό από την τελευταία φορά που την είδα πριν αυτήν την θέαση για το κείμενο. Μπορώ να πω ότι ακόμα κρατάει καλά, μέσα στο μυαλό μου. Είναι ωραία ταινία, αν και υπάρχουν μέσα τα κλισέ και η άσχημη πράσινη οθόνη, έχει όμως ένα κακό, που το είδα “τώρα” και το άφησα για το κλείσιμο του κειμένου καθώς είναι και το κλείσιμο της ταινίας. Το κακό είναι η τελική “μάχη” και γενικά το τρίτο μέρος της ταινίας που δεν είναι το φινάλε που περιμένεις. Δεν έχει κάτι το τόσο συναρπαστικό, αν και γίνονται πραγματάκια. Αυτό ίσως είχε να κάνει το γεγονός ότι ετοίμαζαν και sequel, και μετά την επιτυχία που είχε η ταινία στα σινεμά ήταν σχεδόν σίγουρο, αλλά για κάποιο λόγο το παράτησαν. Αν σας ενδιαφέρει πάντως υπάρχει μια σειρά που είναι κάτι σαν sequel αλλά με άλλους πρωταγωνιστές και χαρακτήρες που ονομάζεται Impulse, δεν την έχω δει όμως και δεν ξέρω αν αξίζει το χρόνο σας ή όχι.