Batman v Superman: Dawn of Justice (Ultimate Edition), Movie Review

SuperHero Archives 10.02.2021:

Ήρθε η ώρα, ήρθε η στιγμή, οι επόμενες δύο ταινίες της Warner Bros. θα είναι πολύ “μεγάλες”. Ανοίγοντας ένα κείμενο με μια τέτοια πρόταση όλοι καταλαβαίνουμε ότι θα είναι κάπως άσχημα τα επόμενα κείμενα. Από μια αρχή δεν μπήκα στην ταινία αυτή με καλές προοπτικές, είναι άλλωστε η τρίτη ή τέταρτη φορά που τη βλέπω, αλλά η πρώτη που βλέπω αυτή τη κόπια της. Σίγουρα κάποια πράγματα γίνονται πολύ πιο καλά εδώ. Πολλές σκηνές ή και plot points που στην έκδοση για το σινεμά δεν έβγαζαν νόημα, εδώ βγάζουν και καταλαβαίνεις τι ώθησε τους χαρακτήρες σε κάποιες σημαντικές αποφάσεις στο σενάριο. Αυτό, βέβαια, μόνο κακό είναι καθώς έτσι φαίνεται πόσο άτσαλο και τσαπατσούλικο ήταν το κόψιμο που έκαναν για την κινηματογραφική προβολή μιας και έχουμε δει τόσες και τόσες ταινίες να κόβουν υλικό, που μετά μας δίνουν σε κάποια Director’s Cut, χωρίς να υπάρχει κανένα κενό στο σενάριο. Πάμε σιγά-σιγά γιατί είναι πολύ το “δηλητήριο” που θέλω να βγάλω για την ταινία!

Όπως πάντα ας αρχίσουμε λίγο με την πλοκή, μήπως και μπει σε μια σειρά το κουβάρι αυτό. Ο βασικός λόγος που ήρθαμε όλοι εδώ είναι για να δούμε τον Superman να παίζει ξύλο με τον Batman, αυτό μας είπαν ότι θα είναι, αυτό λέει ο τίτλος και εκεί κάνει focus το τρέιλερ (τουλάχιστον το πρώτο, γιατί μετά είχαμε άλλα spoilers για κάποιο λόγο από εκεί). Πρέπει πρώτα όμως να μάθουμε ποιος είναι ο Batman μας εδώ και γιατί θέλει να δείρει τον Superman και το αντίθετο. Έχοντας δει τον Superman στην προηγούμενη ταινία εδώ στην αρχή κάνουμε focus στον Batman. Τι έκανε τον Bruce τον SuperHero που όλοι ξέρουμε, καθώς επίσης και λίγες σκηνές που μας δείχνουν γιατί ο Bruce είναι εναντίον του Clark. Εμένα, όπως έχω ξαναπεί και πιο παλιά, μου αρέσουν οι προσπάθειες να κάνει ο δημιουργός τη δημιουργία του κάτι το αυτόνομο όποτε δεν με πειράζει αν ξαναδώ για τρίτη φορά, αν δεν κάνω λάθος, στο σινεμά τους γονείς του Bruce να πεθαίνουν κι αυτόν να βρίσκει τη σπηλιά και να γίνεται Batman. Είναι και ωραία δοσμένο, ή τουλάχιστον εμένα μου άρεσε. Επίσης δίνοντας λίγο παραπάνω σημασία σε αυτό ο σκηνοθέτης θέλει να μας τραβήξει την προσοχή σε ένα στοιχείο που παρακάτω θα παίξει σημαντικό ρόλο στην πλοκή της ταινίας.

Πάμε στο έτερο μεγάλο όνομα στον τίτλο, Superman. Εδώ η ταινία θέλει να μας δείξει τι κάνει ο Clark πλέον στην ζωή του και γιατί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο έχει φτάσει στα αυτιά του ο Batman, ένας SuperHero που πρεσβεύει κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που πρεσβεύει ο Superman. Έχοντας, λοιπόν, τους δύο βασικούς χαρακτήρες της ταινίας μας έτοιμους για την “τελική μάχη” πάμε στον τρίτο, σε αυτόν που είναι πίσω από όλα και είναι ο κακός μας. Lex Luthor, λοιπόν… Ή καλύτερα Lex Luthor Junior;

Έτσι αρχίζουν τα προβλήματα και ο πονοκέφαλος στην θέαση αυτού του καρναβαλιού για να μην πω τίποτα χειρότερο. Θέλουν να μας συστήσουν το Lex, έναν Lex όμως, που όπως και οι ήρωες μας, είναι διαφορετικός από τα comics. Έχω μεγάλο πρόβλημα με τις δημιουργικές ελευθερίες που πήρε ο σκηνοθέτης γενικά με όλους τους χαρακτήρες, αλλά πιστεύω ότι αυτό είναι κάτι που έχουμε οι κολλημένοι με τα comics, οπότε θα το προσπεράσω τουλάχιστον για τώρα και θα προσπαθήσω να μιλήσω για το γιατί αυτοί είναι άσχημα δοσμένοι μέσα στην ταινία και όχι γιατί είναι άσχημη μεταφορά αυτών από τα comics. Ο Jesse Eisenberg κάνει αυτό που ξέρει να κάνει πολύ καλά, δηλαδή να παίζει τον εαυτό του (μάλλον, δεν τον ξέρω προσωπικά τον άνθρωπο) αλλά έτσι δίνει έναν χαρακτήρα στον ρόλο του. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, είναι για εμένα όμως πολύ άσχημο γιατί αυτός ο χαρακτήρας παίρνει πολλά στοιχεία από τον Joker αλλά όχι από τον Luthor. Και OK ας το δώσω αυτό στον δημιουργό γιατί είπαμε ότι η ταινία δεν είναι το comic αλλά όταν προσπαθείς να φέρεις κάποιους χαρακτήρες στην οθόνη πρέπει να έχουν κάποια βασικά χαρακτηριστικά ή έστω να κρατήσεις κάτι που τους κάνει αγαπητούς στο κοινό. Αυτό είναι το λάθος με τον Lex εδώ. Καταλαβαίνω και θα ακούσω τις αιτίες που θα μου πει κάποιος γιατί του αρέσει ο Jesse στον ρόλο αυτόν αλλά εμένα δεν μου αρέσει γιατί πολύ απλά έχει χάσει ο χαρακτήρας αυτά τα στοιχεία του τον κάνουν μοναδικό και μεγάλη απειλή για κάποιον “metahuman” (όπως θέλει να λέει και η ταινία) σαν τον Superman. Οπότε ο πρώτος κακός μας είναι άσχημα δοσμένος. Αν θέλετε μπορείτε να το πάρετε αυτό ως προσωπική άποψη και να μην το λάβετε υπόψη σας, σίγουρα για εμένα δεν είναι αυτό το σημαντικό κάτι που κάνει την ταινία το “σκουπιδάκι” που είναι αλλά είναι κάτι που με ενοχλεί και έπρεπε να το γράψω.

Επόμενο πρόβλημα με τη μεταφορά του χαρακτήρα είναι ο Batman. Εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι που είναι άσχημο όχι μόνο ως μεταφορά αλλά αλλάζει τον χαρακτήρα του SuperHero από τα comics και αυτό είναι κακό και το αναφέρω μόνο και μόνο γιατί οι δημιουργοί επιλέγουν να παίρνουν από τα comics ότι θέλουν και να αφήνουν ότι δεν τους αρέσει, κάτι που είναι μεγάλο πρόβλημα γιατί δημιουργεί ασυνέχειες σε ένα σενάριο που ούτως ή άλλως έχει χοντρές τρύπες. Έτσι η μεγάλη αλλαγή είναι ότι ο Batman μας εδώ σκοτώνει, άλλες φορές on camera, άλλες φορές με “έξυπνο” τρόπο πίσω από αυτή. Το θέμα μου εδώ δεν έχει να κάνει με το γεγονός ότι αυτό είναι μια τεράστια αλλαγή για τον ήρωα, για την ψυχοσύνθεση του και για το τι τον κάνει αυτό που είναι στα comics, το δίνω αυτό στην Zack, “OK, ήθελες να κάνεις κάτι άλλο, δεν είμαι μαζί σου, δεν μου αρέσει, αλλά είναι επιλογή σου σαν δημιουργός”. Το θέμα έχει να κάνει ότι αν ο Batman είναι ο “ninja” που είναι, έχει όλα τα λεφτά που έχει κτλ. και αφού σκοτώνει και στα α**ίδια του όλα, γιατί πολύ απλά δεν παίρνει ένα καλάσνικωφ, ή δεν ξέρω και εγώ τι, και να σκάει σαν ninja πίσω από τον εκάστοτε villain και να τον σκοτώνει να τελειώνουμε; Καταλαβαίνεται που το πάω; Χάνει την υπόστασή του ως αυτό που είναι ο Batman με την επιλογή να σκοτώνει, και για ακόμα μια φορά φαίνεται ότι δεν έκατσαν να το σκεφτούν και πολύ τα παλικάρια πίσω από τις κάμερες, τους άρεσε σαν ιδέα και το έβαλαν και τέλος. Λίγο να κάτσεις να το δεις δεν βγάζει νόημα, και δεν είναι το μόνο που δεν βγάζει νόημα στην ταινίας μας. Τέλος με τον Bruce το άλλο πρόβλημα και η ανικανότητα των δημιουργών να χειριστούν τον SuperHero έρχεται από το γεγονός ότι όταν τα πράγματα πάνε σε άλλο επίπεδο δύναμης (δεν θέλω να δώσω spoilers) αυτός το μόνο που κάνει ένα πηδάει από το ένα σημείο στο άλλο προσπαθώντας να αποφύγει τις επιθέσεις που τρώει, δηλαδή στην τελική μάχη είναι ουσιαστικά άχρηστος και βγάζοντας τον από το σενάριο εκεί δεν αλλάζει απολύτως τίποτα.

Κακό είναι επίσης και το γεγονός ότι η ταινία “τρέχει” να προλάβει το MCU και θέλει μέσα σε τρεις ώρες να μας κάνει τη γνωριμία με δύο καινούργιους SuperHero, ένα καινούργιο sidekick, δύο καινούργιους κακούς (OK ο δεύτερος είναι για να είναι) και ότι άλλους χαρακτήρες μπαίνουν και βγαίνουν μέσα στην πλοκή. Δηλαδή μέσα σε τρεις ώρες θέλουν να κάνουν ότι έκανε το MCU σε δέκα ώρες υλικού σε μια προσπάθεια να βγάλουν JLA κοντά με τους Avengers. Δεν λέω ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει αλλά θέλει πολύ ικανά χέρια για να το φέρουν εις πέρας. Αυτό φαίνεται καθαρά και από το γεγονός ότι το δεύτερο μέρος της ταινίας (από τα τρία μέρη που έγραψα και στο προηγούμενο κείμενο) είναι πολύ μεγάλο. Έχουμε μια εισαγωγή με τον Bruce και μετά πάμε σε “μπλα-μπλα-μπλα” και μετά στο τέλος. Λογικό και επόμενο αλλά το “μπλα-μπλα” είναι πολύ και αχρείαστο, να κάτι σαν αυτό που κάνω και εγώ σε αυτό το κείμενο τώρα. Καλά θα μου πεις, “ρε Vegeta μου στο προηγούμενο κείμενο έκραζες που δεν είχε δεύτερο μέρος και εδώ κράζεις που έχει;”. Δεν είναι έτσι ακριβώς τα πράγματα γιατί όλα θέλουν μαεστρία (ή/και μεράκι). Καλό είναι το δεύτερο μέρος και μας δίνει εξηγήσεις για πολλά πράγματα, απλά είναι μόνο αυτό και τίποτα άλλο. Από τη μια σκηνή στην άλλη οι χαρακτήρες το μόνο που κάνουν είναι να μιλάνε. Κυριολεκτικά, δεν κάνουν τίποτα άλλο. Αυτό κάνει το δεύτερος μέρος ένα από τα πιο κουραστικά που έχω δει ποτέ μου. Χαρακτηριστικά να πω ότι κάπου στη μια ώρα κοίταξα το ρολόι ελπίζοντας ότι έχουν περάσει δύο και ότι ήταν η πρώτη ταινία που βλέπω για σχολιασμό και κάποια στιγμή άνοιξα να τσεκάρω τα social media στο κινητό μου γιατί βαριόμουν στην πορεία της.

Ας πάμε στο βασικό plot μας όμως, το οποίο είναι ότι ο Lex με διάφορους τρόπους έχει κάνει την κοινή γνώμη, και τον Batman, να στραφούν εναντίον του Superman, και δεν ξέρω σε πόσα πολλά σημεία αυτό το plot δεν βγάζει νόημα μέσα στην ταινία. Καταρχάς να πω ότι θα μιλήσω για την έκδοση που είδα, καθώς κάποια πράγματα γίνονται κάπως καλύτερα εδώ. Έτσι έχουμε έναν Superman που σκοτώνει με βόμβες, κάτι που δεν βγάζει νόημα να πιστεύει η κοινή γνώμη, και ένα Batman που τον “παίζει” ο Luthor σαν βλάκα. Τον Batman που είναι ο μεγαλύτερος detective της DC. OK, DC αν εσύ δεν σέβεσαι τους ήρωες σου, και αφήνεις τον κάθε έναν σκηνοθέτη να κάνει ότι θέλει με αυτούς, ε, δεν θα τους σεβαστώ ούτε και εγώ. Πρώτα από όλα, ο Lex ξέρει πράγματα και καταστάσεις που δεν θα έπρεπε να ξέρει. Ο δημιουργός κάνει ένα μεγάλος λάθος εδώ και βάζει τον χαρακτήρα να γνωρίζει πράγματα που εμείς σαν κοινό ξέρουμε αλλά ο ίδιος δεν έχει κανέναν λόγο να γνωρίζει. Τι λέω; Ακόμα καλά-καλά δεν έχουμε τον λόγο που ο Lex μισεί τον Superman, οπότε δεν υπάρχει και λόγος να προσπαθήσει να μάθει αυτά που ξέρει. Προσπαθούν να μας περάσουν ότι ο Lex μισεί την θεϊκές φιγούρες ή κάτι τέτοιο, δείχνοντας μας πολλά πλάνα με τον Superman σε μια άλλη εκδοχή του Χριστού, αν θέλετε να το πούμε έτσι, αλλά πέρα από αυτό δεν υπάρχει κάτι από πίσω. Πέφτουμε πάλι στο τρυπάκι του, “είμαι κακός γιατί έτσι”. “Γιατί θες να σκοτώσεις τον Superman, Lex μου;”, “Γιατί έτσι”, είναι η απάντηση. Γιατί αν δεν είναι “έτσι”, τότε ποιος ο λόγος να έρθει σε επαφή με τον Steppenwolf; Ένα εξωγήινο που όπως θέλει να μας περάσει η ταινία τους μισεί ο Lex. Από την σύγχυση μου στο κείμενο μπορείτε να καταλάβετε την σύγχυση στο τι πληροφορίες μας δίνει η ταινία και στο πως από τη μια στιγμή στην άλλη γ**άει αυτά που πάει να χτίσει. Μιλώντας για τον Lex και το σχέδιο του θα περάσω λίγο σε spoilers για να δώσω να καταλάβετε γιατί το αυτό δεν βγάζει κανένα νόημα.

Spoiler Alert:

Το βασικό σχέδιο του είναι να βάλει τον έναν SuperHero να φάει τον άλλον. Πετάει και “τυράκι” στον Batman για τον kryptonite για να φτιάξει όπλα με αυτό. Έχει καβάτζα σχέδιο σε περίπτωση που αυτό δεν πετύχει τον Doomsday. Αυτό είναι το όλο πλάνο. Πάμε στο γιατί δεν βγάζει νόημα αυτό. Από μια αρχή αν το πρώτο σκέλος πετύχαινε έχεις το ότι ο άλλος SuperHero που θα ζούσε θα σε έπαιρνε εσένα στο κυνήγι καθώς και ο Batman και ο Superman μετά το τέλος της μάχης τους ήξεραν ότι ο Lex είναι πίσω από όλα, ο Superman μάλιστα το ήξερε πριν πάει στην μάχη. Μετά πάει και φτιάχνει τον Doomsday πριν ακόμα μάθει για το αποτέλεσμα της μάχης. Εδώ κάποιος θα σου πει ότι ήταν σχεδόν σίγουρο πως ο Superman θα νικήσει γι’ αυτό το κάνει αλλά και έτσι έχουμε προβλήματα γιατί άντε και νικούσε ο Superman, άντε και ο Doomsday τον σκότωνε μετά, ύστερα τι θα τον έκανες τον Doomsday; Είναι ένα τέρας που δεν μπορείς να το κοντρολάρεις οπότε τι; Σαν mastermind villain που είσαι δεν βγάζει νόημα αυτό. Είναι σαν να ξέρεις ότι θα κερδίσει ο SuperHero και απλά πετάς και αυτό το χαρτί μπας και σκοτώσεις κανέναν στην πορεία, όπως και γίνεται με τον Superman. Δεν θα μιλήσω καν για το γεγονός πως “DNA Lex + General Zod = Doomsday” για κάποιο λόγο, ούτε για το πως πείθει ο Lex την ΑΙ του διαστημοπλοίου να κάνει την ανάμειξη των δύο αυτών πραγμάτων. Ξέρεις γιατί; Γιατί ούτε οι ίδιοι οι δημιουργοί μπήκαν στο κόπο να σκεφτούν, οπότε ή δεν το θεώρησαν αναγκαίο να το κάνουν (ποιος ξέρει γιατί) ή μας θεωρούν ηλίθιους και δεν θα μας περάσει ποτέ από το μυαλό το πόσο μεγάλη βλακεία είναι και τα δύο… Οπότε γ**ατο αυτό!

Και ας πάμε στη μάχη Superman και Batman, αυτό που είναι και το ζητούμενο στην τελική. Αυτή όσο κρατάει τα πάει σχετικά καλά. Το “σχετικά” πάει γιατί κάποιες στιγμές ο Superman, ή μάλλον το σενάριο, ξεχνάει τι μπορεί να κάνει σαν metahuman και ο Batman το εκμεταλλεύεται αυτό. Δηλαδή δεν γίνεται ο Batman να πετάει καπνό και ο Superman να τον χάνει. Είναι ο Superman παιδιά, έχει X-Ray όραση, δεν μπορείς να του ξεφύγεις με καπνούς και τέτοια κόλπα. Αφού όμως του αμολάει τον kryptonite ο Batman βγάζει νόημα το όλο θέμα πιο μετά. Βέβαια εδώ προκύπτει το ερώτημα, γιατί ο Superman απλά δεν έφυγε γρήγορα από το νέφος πριν εισπνεύσει τον kryptonite; Τώρα που το σκέφτομαι γιατί τον είσπνευσε καν; Αφού μπορεί να επιβιώσει στο κενό του Διαστήματος δεν χρειάζεται να παίρνει και αναπνοές οπότε θα μπορούσε να μην πάρει αέρα καθόλου από τη στιγμή που είδε το πράσινο νέφος. Τέλος πάντων εδώ είναι το θέμα μας. Είμαι σίγουρος ότι αν το σκεφτούμε λογικά θα βρούμε χίλια δυο λάθη και στο MCU αλλά τουλάχιστον εκεί δεν σπάνε τους δικούς τους κανόνες σαν κόσμος. Αυτό είναι το κύριο λάθος του DCEU (και όχι μόνο βέβαια). Και τέλος με αυτό έχουμε και τη “Martha” ή τις “Martες” καλύτερα. Δεν θα πιάσω καθόλου αυτό το θέμα γιατί, αλήθεια, είναι το λιγότερο κακό στην ταινία. Σε μια ταινία με άσχημα δοσμένους χαρακτήρες (όχι απαραίτητα άσχημους όμως), σεναριακές τρύπες που τρέχουν από παντού και ένα μοντάζ που κάποιες φορές δεν βγάζει νόημα, η “Martha” είναι απλά η σταγόνα που ξεχειλίζει το, ήδη γεμάτο με λάθη, ποτήρι.

End of Spoilers

Λίγο πριν κλείσω με τις τρύπες του σεναρίου για να πιάσω άλλο θέμα, θα ήθελα να πω ότι στην ταινία έχουμε πολλά, πολλά μικρά και μεγάλα λάθη. Λάθη όχι μόνο όσον αφορά την μεταφορά των χαρακτήρων, αυτό είπαμε δεν θα με ενδιαφέρει και τόσο σε αυτό το κείμενο, αλλά την ίδια τη δημιουργία. Πολλές φορές μας δείχνουν (και οι χαρακτήρες κάνουν πράγματα) που μετά από δύο-τρεις σκηνές τα αλλάζουν, δημιουργώντας έτσι μια σύγχυση στον θεατή που δεν θέλει να “κλείσει” 100% το μυαλό του, κάτι που χρειάζεται να θες πραγματικά να απολαύσεις αυτό το πράγμα. Αυτό είναι εμφανές τόσο στην ταινία όσο και στο κείμενο μου. Ο σκηνοθέτης δεν μπορεί να βάλει σε μια τάξη τις ιδέες του (όπως και εγώ), να κάτσει να τις μελετήσει και να πάει παρακάτω και "βγάζει μάτι" αυτό. Έτσι προκαλεί ένα μπέρδεμα με ιδέες που ίσως να ήταν ωραίες στο χαρτί ή στο μυαλό του αλλά δεν είναι ωραίες στην οθόνη. Κακά τα ψέματα είναι δύσκολο να χειριστείς τέτοιους χαρακτήρες και το καταλαβαίνω, πάντα θα υπάρχουν κάποιοι που δεν θα τους αρέσει κάτι από αυτά που κάνεις, αλλά κάποια πράγματα δεν γίνεται να αλλάξουν από τη φύση τους. Δεν γίνεται να σκοτώνει έτσι απλά ο Batman γιατί χάνει την ουσία του ως χαρακτήρας όπως δεν γίνεται να φτιάξεις ένα σενάριο με τον Captain America χωρίς τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο για origin story. Είναι κάποιοι χαρακτήρες που τους αγαπάμε γιατί έχουν κάποια γνωρίσματα, αν αυτά αλλάξουν, αλλάζει και ο χαρακτήρας και αν αυτό θέλεις να το κάνεις στην δημιουργία σου (ταινία, comic, videogame κτλ.) πρέπει να είσαι πολύ “μάστορας” για να το καταφέρεις καλά και δυστυχώς ο Zack, όπως φάνηκε εκ των υστέρων, δεν είναι.

Μέσα σε όλα τα κακά μου αρέσουν και ένα-δύο πραγματάκια. Ας πούμε το γεγονός ότι έχει τελείως διαφορετική αντιμετώπιση στο θέμα “SuperHero στον 21ο αιώνα”, Μου αρέσει το ότι ενώ στο MCU οι ήρωες έχουν αγαπηθεί από το κοινό και είναι “ήρωες”, εδώ από μια αρχή το κοινό αλλά και οι κυβερνήσεις, βλέπουν τον Superman με καχυποψία και δεν τον δέχονται.

Spoiler Alert:

Βέβαια στο τέλος αυτό καταστρέφεται με την ταινία να “πυροβολεί το πόδι της” αφού εκεί όλοι αγαπούν τον Superman και του κάνουν στρατιωτική κηδεία. Η κυβέρνηση που είκοσι λεπτά πριν από αυτό του έριξε πυρηνική βόμβα (εντάξει δεν στόχευαν αυτόν αλλά το έκαναν χωρίς κανένα δισταγμό παρόλο που ήταν και αυτός κοντά). Για να μην πούμε την αγάπη του Batman ξαφνικά για αυτόν… Εμ, είδες τι σου κάνει η Martha;

End of Spoilers

Τεχνικά η ταινία είναι σίγουρα καλύτερη από την προηγούμενη. Τα εφέ δουλεύουν πολύ καλά και είναι λίγες οι στιγμές που καταλαβαίνεις ότι αυτό που βλέπεις είναι CGI. Ίσως λίγο χάνει στο τέλος με αυτό που παλεύουν αλλά και πάλι για αυτό που είναι, είναι μια χαρά. Η μουσική είναι αδιάφορη όπως πάντα. Το μόνο που κάνει τη μεγάλη διαφορά είναι το θέμα (spoiler alert) της Wonder Woman (end of spoilers) που δεν ξέρω ποιο “Άγιο Πνεύμα έκατσε πάνω” στον συνθέτη του soundtrack και μας έδωσε αυτό το καταπληκτικό δημιούργημα. Οι ηθοποιοί κάνουν ότι μπορούν σε αυτό το χάος. Έκπληξη μεγάλη ήταν ο Ben Affleck σαν Batman που κανείς μας δεν περίμενε να το κάνει τόσο καλά αλλά και τόσο διαφορετικά από όλους τους προηγούμενους ηθοποιούς που έχουν υποδυθεί τον χαρακτήρα στην μεγάλη οθόνη. Το μοντάζ ώρες-ώρες πάσχει από άσχημα “ραψίματα” εδώ και εκεί, αυτό φαίνεται ακόμα πιο πολύ αν δεις την “κανονική” έκδοση της ταινίας, με το κανονική να είναι σε εισαγωγικά γιατί η αλήθεια είναι ότι αν θες να χάσεις χρόνο από τη ζωή σου για δεις αυτή την ταινία καλύτερα είναι να το κάνεις για την έκδοση που μιλάω εδώ καθώς αν αυτή βγάζει λίγο νόημα στην άλλην χάνεις τη μπάλα τελείως με αυτά που γίνονται στην οθόνη.

Εν κατακλείδι έχουμε να κάνουμε με μια άσχημη ταινία. Προσοχή όχι απλά άσχημη SuperHero ταινία αλλά άσχημη ταινία γενικά. Προσωπικά με έκανε να απορώ με το ότι κανένας σε μια παραγωγή τέτοιου βεληνεκούς δεν είδε τα τόσα τρανταχτά λάθη στο σενάριο και στο χειρισμό των χαρακτήρων, και πάλι όχι σαν μεταφορά αλλά όπως τους χειρίζεται η ταινία και μόνο. Κρίμα πραγματικά, κάτι τέτοιες ταινίες με κάνουν να σκέφτομαι ότι το “ρομαντικό Hollywood” που έχουμε στο κεφάλι μας έχει πεθάνει για τα καλά, αν υπήρξε ποτέ δηλαδή. Πραγματικά θα ήθελα να ήξερα αν η ταινία αυτή είναι η καλλιτεχνική δημιουργία ενός επιτελείου ανθρώπων ή το κυνηγητό της WB να πιάσει τα Marvel Studios με τους Avengers. Στεναχωριέμαι λίγο πρώτον γιατί μπορεί να είμαι "Marvel-fanboy" αλλά αγαπάω και τους ήρωες της DC πολύ και δεύτερον γιατί φαίνεται καθαρά ότι υπάρχουν άνθρωποι με αγάπη και μεράκι για τους SuperHeroes αυτούς αν πας και δεις τις animated ταινίες της WB. Οπότε θα κλείσω με αυτό, αν δεν την έχετε δει την ταινία και θέλετε να τη δείτε καλύτερα επιλέξτε κάποια από τις animated ταινίες του studio είναι πολύ καλύτερες και δεν έχετε αυτή την αίσθηση ότι χάσατε τον χρόνο σας στο τέλος.

ΥΓ1. Μου αρέσει που προσπαθώ να μην κάνω spoiler για τον τελικό κακό και την ομάδα που τον αντιμετωπίζει στο κείμενο και η εταιρεία παραγωγής μας τα έδωσε όλα στο πιάτο από το δεύτερο κιόλας τρέιλερ της ταινίας.

ΥΓ2. Το να “χάσετε τον χρόνο σας” το εννοώ κυριολεκτικά και με όλη τη σημασία της φράσης. Πραγματικά ένιωσα σαν να έχασα τον χρόνο μου μετά το τέλος της ταινίας, ήμουν πάρα πολύ εκνευρισμένος με αυτά που είδα και τέλος ελπίζω, πραγματικά, να μην χρειαστεί να ξαναδώ αυτή την ταινία για κάποιο λόγο στο μέλλον. Και το χειρότερο είναι ότι η επόμενη ταινία του DCEU είναι πολύ, πολύ πιο άσχημη…

ΥΓ3. Θέλω να αναφέρω ότι αν το κείμενο σας φάνηκε κουραστικό και μπερδεμένο, αυτό έγινε επίτηδες από εμένα για να μεταφέρω το κλίμα την ταινίας όσο μπορώ σε αυτό. Η διαδικασία που γράφω αυτά τα κείμενα πάντα περνάει από μια φάση που είναι μπέρδεμα αλλά πάντα μετά με “κόψε, ράψε” έρχεται σε μία σειρά που βγάζει νόημα. Εδώ το άφησα, σχεδόν, όπως το έγραψα, έτσι ακριβώς όπως κάνει και ο δημιουργός της ταινίας ή τουλάχιστον αυτό μου δίνει εμένα να καταλάβω. Γιατί αν αυτή είναι προϊόν μελέτης και πολύ δουλειάς είμαι πολύ περίεργος να δω τα πρώτα drafts της για να γελάσω με τη ψυχή μου πραγματικά. Επίσης μιας που έκανα αναφορά στη δημιουργική διαδικασία του κειμένου να πω ότι είναι πολλές οι φορές που στις σημειώσεις μου για αυτή την ταινία έχω γράψει τις λέξεις “αίσχος”, “έλεος” καθώς και “omg”!

Spoiler Alert:

ΥΓ4. Και το χειρότερο κακό είναι ότι “έπαιξαν” τόσο νωρίς το “χαρτί” με το θάνατο του Superman. Δεν ξέρουμε τον χαρακτήρα καλά-καλά. Προσπαθούν άγαρμπα με την μουσική να σε κάνουν να νιώσεις κάτι αλλά μάταια. Πως θα νιώσω κάτι για έναν χαρακτήρα που δεν ξέρω; Αυτό τώρα μπορείς να το δεις ακόμα πιο πολύ γιατί έχουμε και τη σκηνή θανάτου του Iron Man στο “Endgame” που δουλεύει τόσο, γα**μένα, καλά και καταλαβαίνεις πόσο άσχημα και βεβιασμένα το έκαναν εδώ. Κρίμα πραγματικά γιατί όχι μόνο χάλασαν τη σκηνή και αυτό το plot point για το DCEU αλλά και για ότι άλλες παραγωγές στο μέλλον θα έχουν να κάνουν με τον Superman στην μεγάλη οθόνη γιατί, φαντάζομαι, τώρα θα είναι “καυτή πατάτα” ο χειρισμός αυτού του γεγονότος στη ζωή του SuperHero. Επίσης φαίνεται η τόσο μεγάλη κωλοτούμπα στην κηδεία του Superman, που όλοι κλαίνε. Εσείς δεν ήσασταν που πριν δεν τον θέλατε βρε μ**νιά; “Εξωγήινε και εξωγήινε και να φύγει από τη Γη” και π**τσές μπλε. Και άντε καλά εμείς μάθαμε ότι ο Superman δεν ήταν ο υπαίτιος και όλα ήταν ένα, άσχημο, σχέδιο του Lex, ο κόσμος στην ταινία πότε το έμαθε τόσο γρήγορα και άλλαξε γνώμη και τον έκλαιγε στην κηδεία; Για να μην πιάσω την κηδεία του Clark… Τα νεύρα μου πάλι!

End of Spoilers.