Bloodshot, Movie Review

SuperHero Archives 21.04.2021:

Όπως όλοι σας, πιστεύω, έτσι και εγώ είχα ακούσει για το πόσο κακή είναι αυτή η ταινία και “μπήκα μέσα στο χορό” με πολύ χαμηλές προσδοκίες. Δεν την είχα δει όταν βγήκε, έτσι έχουμε να κάνουμε με ακόμα ένα κείμενο που έβλεπα για πρώτη φορά την ταινία και κρατούσα σημειώσεις γι’ αυτή. Δεν γνωρίζω απολύτως τίποτα για το comic. Καλά-καλά δεν γνώριζα ότι είναι από comic πριν πιάσω το wiki για μια παραπάνω έρευνα πάνω στις ταινίες που είναι από comics.

Έχουμε για ακόμα μια φορά μια ταινία που είναι αρκετά καλή σαν ιδέα αλλά τα χαλάει στην υλοποίηση της. Τα άσχημα αρχίζουν με τον πρωταγωνιστή. Όχι ότι ποτέ ήταν τόσο καλός ηθοποιός ο Vin Diesel αλλά τουλάχιστον προσπαθούσε να κάνει κάτι, εδώ είναι λες και δεν θέλει να παίξει. Είναι πολύ κακός, σε σημεία είναι τόσο άσχημος που δεν μπορώ να καταλάβω αν πήραν τη σκηνή από τις πρόβες, γιατί αν ήταν αυτό το καλύτερο υλικό που είχαν θα είναι πολύ αστείο το τι έγινε στα άλλα, τα μη καλά. Αυτό το αρνητικό της ταινίας ενισχύεται ακόμα πιο πολύ από το γύρω καστ. Όχι ότι αυτοί μπορούν να παίξουν καλύτερα αλλά έχουν μέσα σε αυτό και τον Guy Pearce που σε όλες τις σκηνές που παίζει είναι, τουλάχιστον, ένα σκαλί παραπάνω από όλους που υπάρχουν γύρω του στο πλάνο. Με κάνει λίγο να αναρωτιέμαι για το πόσα χρήματα πρέπει να του έδωσαν για να είναι εδώ! Έτσι έχουμε το μεγαλύτερο πρόβλημα εξ αρχής, βλέπουμε μια ταινία που οι ηθοποιοί δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους, οπότε πιστεύω ότι όλα τα άλλα πάνε λίγο σε δεύτερη μοίρα και έτσι μπορώ να καταλάβω τα άσχημα reviews που πήρε αυτή.

Καθώς εγώ δεν γνώριζα αυτόν τον αντιήρωα θα μιλήσω λίγο για τις δυνάμεις του γιατί πιστεύω ότι όπως και εγώ (που διαβάζω comics) ίσως πολλοί από εσάς δεν ξέρετε και πολλά πράγματα γι’ αυτόν. Ο Ray Garrison είναι πρώην στρατιωτικός και έχει πολύ καλή εκπαίδευση σε όπλα και πολεμικές τέχνες. Αφού πεθάνει κάπου, κάπως, κάποτε επανέρχεται στην ζωή από ένα ίδρυμα που φτιάχνει “Super Στρατιώτες” και οι δυνάμεις του τον κάνουν σχεδόν άτρωτο εξεταίας κάποιων νανορομπότ που έχει στο αίμα του και φτιάχνουν κατευθειαν όποια πληγή έχει, όσο θανάσιμη και αν είναι. Πέρα από αυτό, έχει παραπάνω δύναμη από τον μέσο άνθρωπο και εξαιτίας του ότι είναι πάντα online μπορεί να ψάχνει το ίντερνετ για ότι θέλει και να διαβάζει ότι θέλει από αυτό πολύ γρήγορα, σχεδόν στιγμιαία.

Σεναριακά εμένα προσωπικά μου άρεσε, αν εξαιρέσεις μια λεπτομέρεια που δεν την χειρίζονται και πολύ καλά. Έχουμε όμως πολλά κενά και σε πολλές περιπτώσεις ο πρωταγωνιστής ή άλλοι χαρακτήρες κάνουν πράγματα που δεν θα έπρεπε να κάνουν, σύμφωνα με τις δυνάμεις τους, αλλά αν “κλείσεις” λίγο το κεφάλι σου δεν υπάρχει τόσο μεγάλο πρόβλημα. Η βασική πλοκή είναι καλή αλλά φαντάζομαι είναι καλή γιατί έχουν πάρει τη βασική πλοκή των comics. Και πάλι δεν γνωρίζω για να πω με σιγουριά αλλά το θέμα έτσι όπως είναι βγάζει νόημα, με τις μικρές ατασθαλίες βέβαια εδώ και εκεί. Δεν μπορώ να μιλήσω γι’ αυτό, καθώς και για τον βασικό villain μας, αν δεν πάω σε spoilers και ίσως αυτό είναι κάτι που είναι ωραίο στην ταινία. Ότι δηλαδή έχουμε αυτά τα ωραία plot twists που αρχίζουν λίγο κοντά στη μέση της και ξετυλίγεται ένα κουβάρι που μέχρι το τέλος της ταινίας σου δείχνει μια τελείως διαφορετική εικόνα από αυτή που είχες στην αρχή σχεδόν για όλους τους χαρακτήρες της. Το κακό είναι ότι όλο αυτό φαντάζει πολύ προχειρα φτιαγμένο, καλό μεν, αλλά όχι τόσο καλό όσο θα μπορούσε. Από εδώ θα πάμε σε spoiler tag καθώς για όλα τα άλλα που θέλω να μιλήσω είναι σεναριακές αποκαλύψεις που ίσως χαλάσουν την ταινία για κάποιον.

Spoiler Alert:

Ας μιλήσουμε για το villain μας και αυτός δεν είναι άλλος από τον γιατρό που ηγήται του όλου project και χρησιμοποιεί τον Bloodshot για τις καθαρά προσωπικές διαμάχες του με άλλους, παίζοντας με την μνήμη του κάθε φορά που αυτός θέλει να σκοτώσει κάποιον. Είναι ωραία ιδέα αλλά και πάλι η υλοποίηση της είναι πολύ παιδιάστικη και πολύ ρηχή. Το γεγονός όμως ότι ο Dr. Emil μπορεί να κάνει αυτόν τον, φαινομενικά, άτρωτο χαρακτήρα ότι θέλει είναι και το γεγονός που φέρνει λίγο άγχος σε εμάς σαν θεατές για τον πρωταγωνιστή μας. Αλλά το κακό είναι ότι είναι αυτό και μόνο αυτό. Η ομάδα που έχει ο Doctor γύρω του είναι αρκετά ενδιαφέροντες χαρακτήρες με ωραίες “δυνάμεις” ο καθένας, αν και αυτό πάλι μόνο στα χαρτιά γιατί μην ξεχνάμε ότι έχουμε ένα καστ που “δε θέλει” να παίξει!

Γενικά σε όλες, σχεδόν, τις σκηνές μάχης δεν έχεις κανένα άγχος για τον πρωταγωνιστή καθώς αυτός είναι τυπικά ο Superman και ξέρεις ότι, ότι και να του κάνουν μετά θα γίνει καλά και στα αρ**δια του. Αυτό είναι κάτι ακόμα που δεν δούλεψαν πολύ στην ταινία. Δηλαδή εμένα σαν θεατή δεν με νοιάζει μόνο να βλέπω πιστολίδι σε μια σκηνή αλλά να ξέρω ότι ο πρωταγωνιστής μου μπορεί να έχει κάποια επίπτωση από αυτή τη σκηνή δράσης. Εκεί είναι που το χάνει πιο πολύ από όλα η ταινία. Προσπαθεί όμως να κάνει κάτι με ένα άλλο εμπόδιο που βάζει στον Bloodshot και έχει να κάνει με το ότι ο Dr. Emil μπορεί αναπάσα στιγμή να τον ελέγξει. Αυτό ήταν καλό για τα δέκα λεπτά που ήταν εκεί, καθώς μετά από αυτά ο πρωταγωνιστής απλά βρίσκει “ένα παραθυράκι”, για ακόμα μια φορά πολύ παιδιάστικη δικαιολογία από μέρος του σεναρίου, και ο Doctor σταματάει να τον κάνει ότι θέλει.

End of Spoilers

Πέρα από την κακή ηθοποιία του Vin έχουμε και την κακή φυσική του κατάσταση, κάτι που η ταινία και ο σκηνοθέτης, David S. F. Wilson, προσπαθούν πολύ να κρύψουν αλλά είναι εκεί! Και δεν βοηθάει καθόλου το γεγονός ότι ο ηθοποιός, μάλλον, προσπαθεί να δείξει ότι ακόμα το έχει, ενώ δεν το έχει καθόλου, και έτσι υπάρχουν σκηνές με αυτόν να γυμνάζεται και πολλά κοντινά στα χέρια του, ένα σημείο που ακόμα κρατάει καλά, για να δούμε τις φλέβες του και το ότι ακόμα το έχει, που είπαμε ότι δεν ισχύει αυτό. Ίσως είναι καιρός για τον Vin να δει για κάποιον άλλον χαρακτήρα σε ταινίες πέρα από τον badass, γιατί πλέον δεν... Βέβαια θα μου πεις δεν ξέρει να παίζει για να κάνει κάτι άλλο αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα.

Ίσως το μόνο πράγμα που είναι καλό, και σχεδόν αψεγάδιαστο θα έλεγα, είναι τα CGI. Αν και πολλές φορές έχουμε slow-mo σκηνές που δεν χρειάζονταν 100% πάνω σε κάποια μάχη, τα CGI είναι σίγουρο ότι δεν θα απογοητεύσουν πουθενά. Έχουμε να κάνουμε με έναν χαρακτήρα που δυστυχώς ή ευτυχώς, όπως και ο Spawn, είναι αδύνατον να έρθει στον κινηματογράφο χωρίς η ταινία του να είναι φουλ από “ψέμα”. Δεν περίμενα και τίποτα άλλο από αυτόν τον σκηνοθέτη που ενώ είναι η πρώτη του ταινία στην καρέκλα αυτή έχει δουλέψει πάνω σε πολλά videogames και σε CGI άλλων μεγάλων παραγωγών.

Τελικά δεν ξέρω τι να πω γι’ αυτό που έχουμε εδώ. Είναι σίγουρα κάτι το κακό αλλά για κάποιο λόγο εγώ πέρασα καλά μαζί του. Σίγουρα δεν είναι καλή ταινία, από τους ηθοποιούς μέχρι το σενάριο αλλά είναι κάτι που “αν κλείσεις” τον εγκέφαλο σου θα το απολαύσεις, αν καταφέρεις να “δεις” πίσω από την κακή ηθοποιία βέβαια. Δεν είναι όμως για παραπάνω από μια φορά με τίποτα. Είναι να τη δεις απλά για να περάσεις καλά, ας πούμε, δύο ώρες και αυτό ήταν. Πότε ξανά. Ίσως μόνο αν έχεις παρέα και θες να γελάσεις με κάποια πράγματα, τίποτα παραπάνω.