Day-One Patch, the other side

Coffee and Games 04.06.2021:

Ξέρω, ξέρω λέω και “ξελέω”! Πόσες και πόσες φορές έχω γράψει ότι δεν θέλω να βάζω φωτογραφία από το ίδιο game… Αλλά δεν γίνεται παιδία! Δείτε πόσο ωραίο είναι αυτό το αμάξι! Δεν είμαι καθόλου μέσα σε αυτή την “κλίκα” με τα αυτοκίνητα, δεν γνωρίζω την κουλτούρα, δεν γνωρίζω τα πρόσωπα που βλέπω στο game (για το Need for Speed του 2015 μιλάμε πάντα) αλλά όταν βλέπεις κάτι τέτοιο και προπαντός όταν το ακούς να τρέχει είναι αγάπη! Είναι η στιγμή που καταλαβαίνεις λίγο αυτούς που έχουν πάθος με αυτό το θέμα και αν ανοίξεις λίγο το μυαλό σου μπορείς να δεις ότι τελικά δεν διαφέρουμε και πολύ όλοι εμείς που έχουμε αγάπη για κάτι. Αυτός ο κόσμος αγαπάει τα αυτοκίνητα, εμείς αγαπάμε τα videogames αλλά και οι δύο “κατηγορίες” ανθρώπων δίνουμε ότι πιο πολύ μπορούμε για αυτό που μας κάνει τη ζωούλα μας λίγο καλύτερη και ευχάριστη.

Πιάνοντας το άρθρο να πω ότι το γράφω πολύ στη ζούλα! Δυστυχώς ή ευτυχώς είναι η φύση της δουλειάς μου τέτοια που πολλές φορές δεν ξέρεις τι θα ξημερώσει και επειδή όπως είπα θέλω κάθε Παρασκευή ή Σ/Κ να έχω κάτι πάνω για τα ματάκια σας και μόνο δεν γίνεται να μην γράψω ακόμα και αν δεν έχω χρόνο γι’ αυτό. Σαν συνέχεια ενός παλιού άρθρου που έκραζα (ω! τι έκπληξη!) τα day-one patch θα ήθελα να μιλήσω λίγο και για το καλό που οι αναβαθμίσεις αυτές προσφέρουν στην συνολική εμπειρία. Το παλιό μου κείμενο υπάρχει στο blog για όποιον θέλει να διαβάσει την άποψη μου πάνω στο θέμα, εδώ δεν θέλω να αλλάξω ακριβώς αυτά που λέω αλλά εκεί απλά να “υπογραμμίσω” το γεγονός ότι, όπως και σε όλα τα πράγματα στη ζωή, δεν έχουμε να κάνουμε με κάτι που είναι “άσπρο-μαύρο”.

Ναι, ναι, καλό θα ήταν να είχαμε games στα χέρια μας που να ήταν έτοιμα 100% και να μην ήμασταν “beta testers” στην ουσία αλλά αυτό είναι η μία όψη του νομίσματος. Από την άλλη μεριά έχουμε games που βγήκαν όπως βγήκαν, ολοκληρωμένα ή όχι, και οι developers πήραν το feedback από τους παίκτες τους και άλλαξαν κάποια πράγματα προς το καλύτερο. Το πρώτο παράδειγμα που μου έρχεται στο μυαλό έχει να κάνει με το The Witcher 3. Το game στην αρχή είχε ένα απαράδεκτο inventory, κάτι που σε ένα RPG του ύφους και του “ύψους” του Witcher κάνει την εμπειρία με τον τίτλο κάτι το δύσκολο. Εγώ προσωπικά όταν έπιασα το game όμως, κάποια χρόνια μετά την κυκλοφορία του, είδα κάτι το οποίο ήταν αρκετά καλό και εύκολο. Συγκεκριμένα, αν και δεν γνωρίζω ακριβώς πως ήταν το game πριν είδα κάποια βίντεο από τις πρώτες μέρες και αυτό που έπαιξα εγώ (αυτό που είναι πλέον το game δηλαδή) με αυτό που ήταν τότε είναι κάτι το τελείως διαφορετικό με την καλή έννοια. Σε ένα game τέτοιου μεγέθους είναι δύσκολο ακόμα και beta testers να έχεις να δεις τα πάντα. Καλά θα μου πεις ότι το inventory είναι κάτι που έπρεπε να είχαν προσέξει σε RPG τίτλο αλλά θα σου απαντήσω ότι ο δημιουργός πιθανώς να μην είχε κανένα πρόβλημα με αυτό και στην τελική να κατάλαβε το λάθος του, έτσι η τεχνολογία και οι κονσόλες πλέον του δίνουν τη ευκαιρία να διορθώσει κάτι που κάνει τη ζωή του παίκτη του πιο όμορφη.

Προσοχή και πάλι δεν θέλω να μιλήσω για μισά games, δεν λέω ότι κάτι τέτοιο είναι καλό με τα day-one patches ύψους 50 και 60 Gb αλλά όταν ένα game είναι στην αγορά, το πιάσει στα χέρια του ένας μεγάλος αριθμός από gamers και δουν ή βρουν κάποια πράγματα λάθος είναι πολύ ωραίο το ότι πλέον μπορεί η ομάδα από πίσω να κάνει την εμπειρία μας πιο καλή, ωραία και εύκολα.

Τα άσχημα σίγουρα υπάρχουν. Ένα από αυτά που μου έρχεται στο μυαλό πολύ γρήγορα είναι τι θα γίνει αν κάποια στιγμή σταματήσουν να υποστηρίζουν τους servers τους οι εταιρείες και τους κλείσουν. Το παράδειγμα της Sony αυτή τη χρονιά με το κατάστημα του PlayStation 3, κάτι που τελικά πήραν πίσω βέβαια, είναι κάτι που σε βάζει σε σκέψεις. Εκεί όμως μιλάμε για το κλείσιμο μόνο του καταστήματος και όχι των servers γενικά αλλά δεν μου λέει κανείς ότι μετά από 2 ή 3 χρόνια δεν θα έκλειναν και αυτοί. Λύση υπάρχει, πχ. θα μπορούσαν οι εταιρείες να έχουν κάπου για εμάς να κατεβάσουμε το τελευταίο update του εκάστοτε game και να το περάσουμε με flashάκι ή εξωτερικό σκληρό στην κονσόλα μας, αν αυτή πλέον δεν μπορεί να μπει στο ίντερνετ κ.α. (αυτό είναι μια γρήγορη λύση που σκέφτηκα τώρα).

Γενικά αν το δεις από αυτή τη σκοπιά το ότι μπορούμε να patchάρουμε τα games μας πλέον είναι καλό. Είναι όμως αυτό που είπα και πιο πάνω, τίποτα δεν είναι “άσπρο-μαύρο”. Δυστυχώς οι εταιρείες εκμεταλλεύονται αυτή τη λύση στο πρόβλημα για να βγάζουν μισοτελειωμένα games… Ακόμα και η CD Projekt Red, που ανέφερα την καλή δουλειά της στο The Witcher 3 με τα χρόνια, το έκανε με το Cyberpunk 2077, ένα game που εμένα προσωπικά μου άρεσε αλλά μου άρεσε γιατί το έπαιξα “από τον θείο” στο PC μου, αν το είχα πληρώσει στο Xbox One μου και δεν έτρεχε δεν ξέρω τι άποψη θα είχα σήμερα.

Αυτά τα λίγα για σήμερα παιδιά μου! Συνεχίστε να παίζετε όσο έχετε χρόνο γιατί όταν δεν θα έχετε θα “κλαίτε” (βλ. εμένα τώρα)! Και αν θέλετε ρίξτε και μια ματιά στα livestreams που κάνω κάθε βράδυ στις 23.00 (CET) στο Twitch. Αν και παίζω τα ίδια και τα ίδια, καθώς δεν έχω χρόνο και δεν θέλω να αφήνω κάτι αν δεν δω τίτλους τέλους, τουλάχιστον έχω καλή σύνδεση και βλέπεις μια χαρά το πόσο άσχημα παίζω! Καλή συνέχεια και τα λέμε την επόμενη Παρασκευή από εδώ!

ΥΓ. Πάλι είπα ότι δε θα γράψω πολλά και κοντεύω 1000 λέξεις… Μια ζωή τα ίδια, αν το ανοίξω δεν σταματάω! Ρωτήστε τους συναδέλφους μου γι’ αυτό! 😅😅