Kick-Ass, Movie Review

SuperHero Archives 16.06.2021:

Αυτή είναι μια ταινία που ίσως μπορώ να πω ότι γεφυρώνει την προηγούμενη δυλογία με τους SuperHeroes (άσχετα ότι ενδιάμεσα είχαμε και τον V). Συνέχεια στα “SuperHero Archives” έχουμε εδώ για δύο λόγους, πρώτον έχουμε τον ίδιο σκηνοθέτη με τα Kingsman στην καρέκλα, Matthew Vaughn (τουλάχιστον στο πρώτο Kick-Ass), και δεύτερον το comic είναι γραμμένο από τον ίδιο άνθρωπο, Mark Millar, μάλιστα για το δεύτερο να πω ότι υποτίθεται πως στα comics και οι δύο αυτές σειρές είναι στο ίδιο σύμπαν, το ονομάζουν Millarverse! Εδώ όμως πάμε να δούμε τι κάνει η ταινία και αν το κάνει καλά.

Για ακόμα μια φορά έχουμε να κάνουμε με κάτι που το είχα δει στο σινεμά τότε και το αγάπησα (δεν θα σταματήσω να το λέω αυτό για τις ταινίες που έχω δει στο σινεμά)! Από την πρώτη στιγμή η ταινία μπαίνει και μας δείχνει ότι έχουμε να κάνουμε με μια μαύρη κωμωδία με πολύ αίμα και αστεία εκεί που, ίσως, δεν θα έπρεπε. Ο δημιουργός προσπαθεί να μας δείξει πως είναι να είσαι “SuperHero” σε έναν κόσμο σαν το δικό μας και έτσι ο έφηβος Dave Lizewski, Aaron Taylor, αποφασίζει να βάλει τη μάσκα και να γίνει ο “ήρωας” Kick-Ass. Από το όνομα που επιλέγει και μόνο μπορούμε να καταλάβουμε ότι έχουμε να κάνουμε με ένα “ήρωα” που είναι πολύ διαφορετικός από τους άλλους, καθώς και με μια SuperHero ταινία που επίσης είναι πολύ διαφορετική από όλες τις άλλες.

Η ταινία όλη είναι σαν να την αφηγείται ο πρωταγωνιστής σε εμάς και αυτό είναι κάτι που πολλές φορές δημιουργεί πολύ κωμικές καταστάσεις στο τι έχει στο κεφάλι του ο Dave για κάθε τι που γίνεται μέσα σε αυτή αλλά και δίνει μια εντύπωση ότι είναι “πιο comic”, μιας και στα comic πολλές φορές βλέπουμε το τι σκέφτεται ο πρωταγωνιστής για τις καταστάσεις που περνάει. Όπως είναι φυσικό στην πρώτη του μάχη τον σπάνε στο ξύλο και αυτός καταλήγει στο νοσοκομείο όπου του κάνουν μια πολύ σοβαρή επέμβαση και μέσα σε όλα χάνει και την ιδιότητα να νιώθει μερικώς πόνο εξαιτίας των νεύρων του. Αυτό μόνο καλό είναι για τον ίδιο αλλά από μόνο του δεν αλλάζει το γεγονός ότι ο Dave είναι ένας ακόμα έφηβος που δεν ξέρει πως να ανταπεξέλθει σε καταστάσεις “Super Ηρωικές”. Η ταινία παίρνει τον χρόνο της και μας δίνει ωραία το ταξίδι του πρωταγωνιστή της από τη μια μεριά στην άλλη και αυτό μόνο καλό είναι. Στο κόσμο που προσπαθεί να στήσει έχει “μουντά” χρώματα σε μια προσπάθεια να έρθει όσο πιο κοντά στον δικό μας γίνεται. Υπάρχουν κάποιες πινελιές εδώ και εκεί αλλά γενικά όλα είναι αρκετά “άσχημα”, από το ξύλο που “παίζουν”, που είναι του δρόμου, μέχρι το πως μιλάνε και το τι λένε οι χαρακτήρες μέσα σε αυτή.

Όπως είναι φυσικό για μια ταινία που υποτίθεται ότι είναι στον κόσμο μας ο villain της είναι επίσης κάτι το προσγειωμένο και λογικό. Έχουμε να κάνουμε με έναν αρχιμαφιόζο, Mark Strong, ο οποίος χάνει λεφτά από όλη αυτήν την ιστορία με τους “SuperHeroes” και θέλει όσο τίποτα να ξεκάνει τον Kick-Ass για να σταματήσει το όλο αυτό θέμα. Η ταινία μας δίνει από πολύ νωρίς το πόσο επικίνδυνος είναι για τον ήρωα μας δείχνοντας μας ότι είναι έτοιμος να φτάσει στα άκρα για αυτό που θέλει και να σκοτώσει χωρίς να είναι κάτι γι’ αυτόν, κάτι που πολύ ήρεμα και καθημερινά (σχεδόν) κάνει στη ζωή του. Η απειλή του είναι εκεί καθόλη τη διάρκεια της ταινίας και το καλό είναι ότι το σενάριο βρίσκει έξυπνες ιδέες για να ξεφύγει ο ήρωας μας από τα χέρια του κάθε φορά που αυτό γίνεται. Προσωπικά μου άρεσε αυτό. Φαίνεται λίγο ότι έχουμε να κάνουμε με “ταινία” και ότι ίσως να μην γίνονταν έτσι αυτά που γίνονται εκεί, κάτι που θέλει να κρύψει καλά ο σκηνοθέτης, αλλά δεν παύει να είναι ωραίο το αποτέλεσμα στις οθόνες.

Για καλή τύχη του Kick-Ass δεν είναι ο μόνος που φοράει μια στολή και δέρνει κόσμο (!) αλλά στην πορεία βρίσκει ένα άλλο δίδυμο το οποίο όμως δεν σταματά πουθενά για να αποδώσει την δικαιοσύνη που πιστεύει ότι δίνει. Έτσι έχουμε τον Big Daddy, Nicolas Cage, και την Hit-Girl, Chloë Grace Moretz. Οι δύο ηθοποιοί κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους και η χημεία μεταξύ τους είναι πολύ καλή χωρίς να χρειάζεται να μας πείσουν ιδιαίτερα γι’ αυτό που κάνουν. Το παρελθόν και το γιατί έγιναν αυτοί που είναι σήμερα οι χαρακτήρες, η ταινία μας το δίνει πολύ όμορφα στιλιστικά με ένα motion comic, το οποίο μπορείς να πεις ότι είναι απλά για να το ακούσουμε εμείς και δεν βοηθάει πουθενά τους χαρακτήρες μέσα στην ταινία αλλά τουλάχιστον έχει γίνει με έξυπνο και όμορφο, οπτικά, τρόπο. Εδώ έρχεται η φαντασία του δημιουργού (του comic) που παίζει με το “σήμερα” (το τότε “σήμερα”) και εκμεταλλεύεται τα social media δίνοντας μας να καταλάβουμε πολύ καλά γιατί ο Kick-Ass είναι διάσημος, σχεδόν από την πρώτη στιγμή, ενώ αυτοί οι δύο χαρακτήρες ενεργούν στις σκιές και κανείς δεν τους ξέρει.

Στην εικόνα μπαίνει και ο Red Mist, Christopher Mintz-Plasse, ένας χαρακτήρας που θέλει να περάσει στον Kick-Ass ότι είναι μαζί του αλλά από πίσω παίζει άλλο παιχνίδι. Πριν τρελαθείτε που δεν βάζω spoiler tag να πω ότι το ποιός είναι ο χαρακτήρας αυτός το μαθαίνουμε πολύ πριν μάθουμε για τον ίδιο τον χαρακτήρα, οπότε δεν θα βάλω το κλασικό μου tag. Αυτός είναι ο γιός του αρχιμαφιόζου και παίζει με τον πρωταγωνιστή μας για να πάρει τις πληροφορίες που θέλει για την “πραγματική” απειλή εναντίον του πατέρα του, που δεν είναι ο Kick-Ass αλλά οι δύο άλλοι ήρωες.

Γενικά όλο αυτό το “μπέρδεμα” παρουσιάζεται πολύ ωραία και λογικά. Νομίζω ότι βοηθάει πολύ το ότι έχουμε να κάνουμε με την χρονική σειρά αυτών που βλέπουμε και δεν έχουμε πίσω-μπροστά απλά για το “ουάου” όταν ανακαλύψουμε γιατί έγινε κάτι. Και μιας και μιλάω για το στήσιμο θα πρέπει πω για το ύφος της ταινίας. Δεν γνωρίζω αν είναι άνω των 18 αλλά δεν θα μου κάνει και εντύπωση! Όταν λέω “μαύρη κωμωδία” το εννοώ. Είναι πολλές οι σκηνές που βλέπεις κάποιον να πεθαίνει, και τις περισσότερες φορές όχι με ευχάριστο τρόπο (!), αλλά η μουσική και αυτά που λέγονται μετά ή πριν σε κάνουν να γελάς. Μιας που είπα για την μουσική να αναφέρω ότι φαίνεται πως έχουμε να κάνουμε με ταινία του Matthew Vaughn καθώς, όπως και στα Kingsman, η μουσική παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην ταινία γενικά. Έχουμε να κάνουμε και με κομμάτια που ήδη υπάρχουν αλλά και καινούργιες δημιουργίες για την ταινία και μόνο, και μπορώ να πω ότι είναι πιο καλά δοσμένη σε σχέση με τα Kingsman που μου την έκανε λίγο εκεί. Οι σκηνές δράσεις είναι εκεί που πρέπει για να μην κουράζουν αλλά και να μην γίνονται βαρετές. Μιας και η ταινία είναι πιο παλιά από τα Kingsman δεν έχουμε την ωραία παρουσίαση που είχαμε εκεί στην δράση, ή μπορεί να μην ήθελε ο σκηνοθέτης δεν ξέρω, και πάμε σε κλασικά μονοπάτια με τα πολλά κοψίματα στα πλάνα και τα slow-mo, περισσότερα εκ των οποίων φαίνεται να είναι εκεί μόνο για το 3D… Δεν χαλάει την όλη εικόνα απλά το λέω. Παρόλα αυτά μια χαρά μπορείς να παρακολουθήσεις τι γίνεται στην δράση και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα εκεί.

Όπως άρχισα έτσι και θα κλείσω, προσωπικά αγάπησα αυτή την ταινία από την πρώτη στιγμή που την είδα, και το ότι το comic δεν έχει πέσει ακόμα στα χέρια μου είναι κάτι το πολύ περίεργο. Μπορείς να δεις μερικά λαθάκια αλλά αν κλείσεις λίγο το μυαλό σου η συνολική εικόνα που σου αφήνει είναι πολύ καλή. Βοηθάει η κωμωδία; Βοηθάει το ότι οι ηθοποιοί έκαναν καλά τη δουλειά τους; Το σενάριο; Δεν ξέρω! Νομίζω όμως ότι είναι όλα αυτά μαζί. Όχι απλά δεν θα χάσετε το χρόνο σας αν τη δείτε αλλά πιστεύω ότι θα πάτε στη δεύτερη κατευθείαν (όπως έκανα και εγώ σήμερα!) και μετά σίγουρα θα μείνει στο μυαλό σας σαν κάτι που είναι, τουλάχιστον, καλό και θες να ξαναδείς κάποια στιγμή στη ζωή σου.