Iron Man, Movie Review

SuperHero Archives 02.12.2020:

Από αυτή την εβδομάδα (και για αρκετό καιρό ακόμα) θα ασχοληθούμε με το MCU. Έπιασα αυτό το σύμπαν ταινιών γιατί είναι κάτι που έκανε το είδος αυτών των ταινιών πολύ γνωστό στο ευρύ κοινό (με ότι και αν συνεπάγετε αυτό) και η αλήθεια είναι ότι έχει κάποιες πολύ ωραίες ταινίες και ιδέες που πάνε το είδος ένα βήμα μπροστά. Καταρχάς θα έπρεπε να αρχίσω με ένα μεγάλο ευχαριστώ σε αυτή την ταινία και το τι άρχισε, γιατί χωρίς αυτή δεν θα είχαμε ποτέ Avengers στο σινεμά. Βέβαια δεν θα είχαμε και ποτέ και όλα τα άλλα “κακά” που ήρθαν με αυτήν την κατηγορία ταινιών αλλά τέλος πάντων. Να πω ότι δεν το γράφω αυτό γιατί ήταν η πρώτη SuperHero movie ή η πρώτη καλή ή δεν ξέρω και εγώ τι, το γράφω απλά και μόνο γιατί ήταν η απαρχή του MCU.

Τα πρώτα βήματα του Kevin Feige στο να στήσει κάτι σαν σύμπαν στο σινεμά αρχίζουν με την συμφωνία των Marvel Studios με την Paramount και τον Iron Man, ένα χρόνο πριν την απόκτηση της Marvel από την Disney. Τα υπόλοιπα είναι μια ιστορία επιτυχίας και πολλών δολαρίων που όλοι ξέρουμε.

Η ταινία προσπαθεί από στα πρώτα λεπτά της να μας συστήσει με τον Tony Stark από που προέρχεται και πως ζει, καθώς και ποια είναι τα γεγονότα που τον έκαναν να δει όλη ζωή του διαφορετικά και έφτασε στο σημείο να γίνει ο Iron Man, αυτό είναι κάτι που βοηθάει πολύ αυτούς που δεν έχουν ιδέα τι είναι ο χαρακτήρας. Εδώ να αναφέρω ότι το μακρινό 2008 ήταν "λίγοι" αυτοί που ήξεραν πραγματικά τι είναι ο Iron Man, τι κάνει στα comics και πως ο χαρακτήρας του Tony μιλάει και συναναστρέφεται μέσα σε αυτά, οπότε μια τέτοια γνωριμία με αυτόν ήταν αναγκαία και γίνεται πολύ σωστά κατά την γνώμη μου. Ακόμα και για εμάς που ξέραμε το τι και πως είναι καλή μια τέτοια γνωριμία γιατί να θυμίσω ότι όλοι οι χαρακτήρες που βλέπουμε είναι βασισμένοι και όχι οι ίδιοι από τα comics, έτσι μας δίνεται να καταλάβουμε πολύ καλά τα κίνητρά τους για αυτά που βλέπουμε στην οθόνη (ή τον κινηματογράφο). Επίσης μια ταινία θα έπρεπε να στέκει από μόνη της και όχι γιατί ξέρουμε τα τριγύρω (αυτό κρατήστε το κάπου πίσω στο κεφάλι σας γιατί σίγουρα θα το αναφέρω σε κάποιο άλλο review παρακάτω στην ενότητα αυτή).

Ο βασισμένος στο comic, λοιπόν, Tony Stark είναι πολύ κοντά στον συνονόματο του από αυτό και οι fans δεν ένιωσαν καθόλου ξένα αυτά που έβλεπαν να κάνει αυτός στην οθόνη. Έχουμε να κάνουμε με έναν πανέξυπνο άνθρωπο, που ανακάλυψε πολλά πράγματα πριν αυτά μπορέσουν να γίνουν από την τεχνολογία της Γης που τον βλέπουμε να είναι. Η αλλαγή του χαρακτήρα του Tony από τον άνθρωπο που βγάζει εκατομμύρια πουλώντας όπλα σε SuperHero γίνεται εξαιτίας μιας απαγωγής από κάποιους που μας φέρνουν στο μυαλό τον nemesis του ήρωα από τα comics, Mandarin. Εδώ, καθώς και σε όλη τη διάρκειά της, η ταινία πετάει πολλά Easter eggs από τα comics γι’ αυτόν που ξέρει, κάνοντας στο τέλος ένα twist για το ποιος είναι πραγματικά ο κακός μας και ποιος είναι ο σκοπός του. Δεν ξέρω αν τα Marvel Studios προέβλεψαν την επιτυχία του project αλλά πολλά από αυτά που βλέπουμε μας αφήνουν ανοιχτά αρκετά πράγματα για τα sequels, όπως τον War Machine παραδείγματος χάριν.

Για να πάμε στο κακό, το κίνητρο του είναι OK θα έλεγα και τίποτα παραπάνω. Στην ταινία περισσότερο βλέπουμε τον Tony να παλεύει με το να φτιάξει την στολή του Iron Man παρά κάτι άλλο, κάτι που δεν είναι απαραίτητα κακό βέβαια, καθώς παρακολουθούμε μια έξυπνα δοσμένη origin ιστορία. Το κακό εδώ, κάτι που θα φανεί ακόμα πιο πολύ στις επόμενες MCU ταινίες, είναι ότι η τελική μάχη γίνεται μεταξύ του ήρωα και ενός κακού που είναι στην ουσία ο ίδιος ο ήρωας αλλά πιο δυνατός. Σε αυτή την ταινία δουλεύει και είναι καλό, οπότε δεν θα ήταν σωστό γι’ αυτή να αρχίσω να παραπονιέμαι για κάτι που στα επόμενα κεφάλαια του σύμπαντος αυτού θα καταντήσει κλισέ και, ίσως, κουραστικό. Αυτό πιστεύω ότι γίνεται γιατί αυτές οι ταινίες είναι κατά βάση ταινίες δράσης και θέλουν να έχουν μια τελευταία δυνατή μάχη αλλά θα μπορούσαν να κάνουν κάτι διαφορετικό, τέλος πάντων, ας κλείσω εδώ με αυτό γιατί είναι κάτι που σίγουρα θα πιάσω σε παρακάτω reviews.

Ένα άλλο κακό, για εμένα, έχει να κάνει με τη Marvel γενικά. Όπως και στα comics έτσι και εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα σύμπαν και μια Γη όπου για να το θέσω όσο πιο σωστά μπορώ θα έλεγα, “America, f*ck yeah! Comin' again to save the motherf**kin' day, yeah”! Τόσο “Αμερική” είναι πολύ κουραστικό. Και αν θες να παραβλέψεις αυτό, δεν μπορείς να προβλέψεις το γεγονός ότι ο κακός είναι Άραβας (τουλάχιστον πριν το σεναριακό twist) και το “ότι ευτυχώς που υπάρχει η Αμερική και σωθήκαμε σαν Γη βρε παιδιά”. Από αυτό, τουλάχιστον, έχουμε τα πρώτα στοιχεία της S.H..I.E.L.D. και το στήσιμο για κάτι μεγάλο που θα μας έρθει πιο μετά (βλ. Avengers) με την πρώτη σκηνή μετά τα credits να μας συστήνει τον Nick Fury.

Όλοι οι ηθοποιοί έγιναν πολύ σωστό cast, παίζουν πολύ ωραία και φαίνεται να το διασκεδάζουν (κάτι που θα διαβάσετε επίσης και σε άλλα κείμενα παρακάτω), με κάποιους από αυτούς να μην υπάρχει περίπτωση να μπορούμε να σκεφτούμε κάποιον άλλον για την ενσάρκωση του χαρακτήρα αυτού στην μεγάλη οθόνη.

Στα τεχνικά έχουμε να κάνουμε με μια ταινία της εποχής της, που όμως έχουν πέσει αρκετά λεφτάκια. Τα CGI είναι πολύ καλά και πολλές είναι οι φορές που νομίζεις ότι η στολή όντως υπάρχει και τη βλέπεις μπροστά σου. Τα ίδια καλά λόγια δεν μπορώ να πω για την μουσική, γιατί αυτή απλά κάνει τη δουλειά της και τίποτα παραπάνω. Πραγματικά δεν θυμάμαι ούτε μια μελωδία από την ταινία, πέρα από τα κομμάτια των AC/DC που δεν έχουν να κάνουν με τις original δημιουργίες για την ταινία αυτή καθαυτή.

Κλείνοντας να πω ότι είναι μια πολύ ωραία SuperHero movie και κρατάει καλά ακόμα και σήμερα κυρίως λόγο του ότι δεν έχουμε να κάνουμε με απλά με έναν ήρωα που βαράει μπουνιές αλλά, όπως και σε όλη τη Marvel γενικότερα, με ερωτήματα όπως το “τι κάνει κάποιον superhero;”, “πως θα δούλευε αν είσαι superhero στο σήμερα;” (στο “σήμερα” του 2008 τέλος πάντων) κα. Πάντα όμως δίπλα υπάρχουν η δράση και οι ωραίες σκηνές μάχης, πτήσης κτλ. Και πάλι πριν κλείσω να πω ευχαριστώ στον Iron Man γι’ αυτό το σύμπαν που άρχισε και συνέχισε δυνατά μέχρι το τελευταίο Avenger… Ε, το τελευταίο Spider-Man (Far from Home) ήθελα να πω!