Spider-Man: Far from Home, Movie Review

SuperHero Archives 03.02.2021:

Αν το βάρος στις πλάτες του δεύτερου Ant-Man ήταν μεγάλο εξαιτίας του Infinity War, ο Spider-Man έχει να σηκώσει κάτι το αβάσταχτο. Πιστεύω ότι οι δημιουργοί έπαιξαν έξυπνα και μετά το Endgame έβγαλαν αυτόν μιας και είναι ο πιο αγαπητός, και αναγνωρίσιμος, SuperHero της Marvel. Στο Endgame είχαμε το “τέλος”, όπως λέει και το όνομα του, για το MCU όπως το ξέρουμε και με το Σύμπαν να αλλάζει τόσο στο κινηματογράφο όσο και στην “τηλεόραση”, με τις σειρές που μας επιφυλάσσει το Disney+.

Μου αρέσει πολύ το παιχνίδι που έχουν κάνει με τη λέξη “home” στους τίτλους των ταινιών. Έτσι εδώ ο Peter θα πάει διακοπές στη Ευρώπη, για να δούμε κατά πόσο μπορεί να δουλέψει ο Spider-Man μακριά από τους ουρανοξύστες της Νέας Υόρκης. Ο πρωταγωνιστής πηγαίνει ένα EuroTrip με το σχολείο και εδώ εγώ προσωπικά βλέπω αρκετά σεναρικά προβλήματα. Η ταινία προσπαθεί να δικαιολογήσει το γεγονός ότι, τουλάχιστον, οι συμμαθητές του δεν βλέπουν καμία σύνδεση μεταξύ του Spider-Man στην Ευρώπη και το ότι ο Parker είναι στην Ευρώπη. Κάποιες δικαιολογίες είναι καλές, ακόμα και ο ίδιος ο ήρωας φοβάται ότι κάτι τέτοιο θα γίνει γι’ αυτό αλλάζει στολές για το “quest” του στην ταινία, αλλά κάποιες φορές αυτά που βλέπεις “βγάζουν μάτι” και δεν γίνεται να τα αγνοήσεις. Εδώ μπαίνουν και οι, για μένα, δικαιολογίες της π**τσας που λέει ο Peter, για να μπορέσει να ακολουθήσει τα βήματα του Mysterio και του Nick Fury, στους δασκάλους που τους προσέχουν στο ταξίδι. Έχοντας πάει πενταήμερη εκδρομή και καταλαβαίνοντας το φορτίο που έχουν στο κεφάλι τους αυτοί οι άνθρωποι, πολλές από αυτές τις δικαιολογίες ακούγονται ψεύτικες, ειδικά σε μια Γη που τους την πέφτουν εξωγήινοι συχνά-πυκνά και πριν από πέντε χρόνια αφανίστηκε ο μισός πληθυσμός της.

Αφήνοντας αυτό στην άκρη το άλλο μου πρόβλημα με το σενάριο έχει να κάνει με την MJ. Από την πρώτη ταινία είχα ένα θεματάκι με αυτή την επιλογή και εδώ κορυφώνεται. Στην αρχή της ταινίας ο Peter έχει από το πουθενά μεγάλο έρωτα μαζί της. Κάτι που δεν κολλάει αν δεις την ταινία και σαν συνέχεια της πρώτης (Homecoming) αλλά και σαν συνέχεια του MCU (Endgame). Οι σεναριογράφοι πουθενά δεν μας έχουν δώσει ότι ο Peter γουστάρει τόσο πολύ την κοπέλα αυτή, και ξαφνικά στην αρχή αυτής της ταινίας προσπαθεί να φτιάξει το τέλειο σχέδιο για να κερδίσει την καρδιά της. Αυτό μου φαίνεται πολύ ξένο σε σχέση με τη συνέχεια του χαρακτήρα, που αν το δεις από μια άλλη μεριά, μόλις έχει χάσει τον μέντορα του (Iron Man) και, πριν από αυτό, η κοπέλα που του άρεσε είχε για πατέρα τον εχθρό του (Vulture) κάτι που προσωπικά εμένα με βάζει σε σκέψεις στο κατά πόσο ο Peter σαν χαρακτήρας είναι τόσο έτοιμος για να πέσει με τα μούτρα στην καινούργια του αγάπη.

Μιλώντας για τον Iron Man η ταινία είναι πολύ καλή συνέχεια για το MCU μιας και μας δείχνει τις επιπτώσεις στον κόσμο, αλλά και στον Parker, που έχει ο χαμός του. Είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί κάποιος να γεμίσει το κενό που άφησε ο Tony στον κόσμο, και ο Spider-Man προσπαθεί να κάνει ότι μπορεί. Έτσι έχουμε και την προσθήκη του villain στο MCU, αφού ο Mysterio προσπαθεί να εκμεταλλευτεί αυτό το κενό και την αγάπη του κόσμου για τους SuperHeroes για να κάνει αυτό που θέλει. Για να πάμε σε αυτόν έχω να πω ότι πολύ καλά “παίζουν” οι δημιουργοί στην αρχή κάνοντας τον SuperHero και κάπου στη μέση βλέπουμε τα αληθινά του “χρώματα”. Εδώ δεν έχω βάλει spoiler tag καθώς πιστεύω ότι όλοι όσοι διαβάζετε αυτό το κείμενο ξέρετε ότι ο Mysterio είναι κλασικός εχθρός του Spidey οπότε δεν πιστεύω ότι είναι μεγάλη αποκάλυψη πως αυτός στην πορεία της ταινίας είναι ο κακός μας. Πολύ ωραίο ότι στην αρχή είναι SuperHero είναι και το γεγονός ότι και στα comics όταν αυτός μας συστήθηκε στην αρχή το έπαιζε ήρωας και μετά ο Spider-Man ανακάλυψε το σχέδιο του από πίσω. Ένα άλλο ωραίο στοιχείο γι’ αυτόν είναι το γεγονός ότι παίζει πολύ καλά με τον Peter και το κενό που άφησε ο Iron Man στην ζωή του. Ο Mysterio εκμεταλλεύεται άριστα το ότι ο Parker είναι ένας έφηβος που έχει και άλλα πράγματα στο κεφάλι του, πέραν του να είναι ο Spider-Man, για να φέρει εις πέρας το σχέδιο του. Τέλος με αυτόν μου άρεσε πολύ το πως προσπάθησαν να τον φέρουν στο “σήμερα”. Είναι πολύ ωραίος ο τρόπος που ενώ δεν χάνει την βασική του ιδέα σαν χαρακτήρας (που είναι κάποιος που κάνει σπέσιαλ εφέ για να περάσει στον εχθρό του αυτό που θέλει) αυτός έχει γύρω του μια ομάδα που τον βοηθάει στο όλο εγχείρημα του, κάτι που βγάζει νόημα για το αν ο χαρακτήρας αυτός υπήρχε στον κόσμο μας.

Οι “δευτεραγωνιστές” από την πρώτη ταινία είναι εδώ. Ο Happy δίνει μια παραπάνω “Iron Man πινελιά” στην ταινία, και για ακόμα μια φορά κάνει λογικό το πως ένας έφηβος Μέσης, οικονομικής, Τάξης μπορεί και έχει τις στολές που έχει ο Spidey με τα gadgets που αυτές έχουν. Από δίπλα έρχεται και ο Nick Fury με την “καινούργια S.H.I.E.L.D.” χρησιμοποιώντας αυτή τη φορά λίγο πιο “πικάντικη” γλώσσα. Αυτό είναι κάτι που το παρατηρείς, σχεδόν, από την πρώτη φορά που αυτός θα ανοίξει το στόμα του και φαίνεται λίγο ξένο για τον χαρακτήρα. Υπάρχει όμως ένα μεγάλο “αλλά” εδώ και αυτό έρχεται στο τέλος της ταινίας και το σενάριο δικαιολογεί απόλυτα αυτή την αλλαγή στο λεξιλόγιο, και τις πράξεις, του χαρακτήρα. Για μένα είναι κρίμα που και στις δύο ταινίες δεν βλέπουμε λίγο παραπάνω τη σχέση του Peter με την θεία του. Εντάξει αυτό που πρέπει να γίνει, γίνεται. Καταλαβαίνεις μια χαρά πόσο αγαπάει ο ένας τον άλλον και σε κάποιες φάσεις έχουμε και “μπηχτές” για τον Ben αλλά και πάλι εγώ, ας πούμε, δεν καταλαβαίνω γιατί μπορεί η May να το πήρε τόσο ήρεμα το ότι ο Peter είναι ο Spider-Man, ειδικά όταν μιλάμε για έναν έφηβο Peter που αυτή έχει την κηδεμονία του. Εντάξει το πιάνω ότι ο πρωταγωνιστής της έχει δώσει να καταλάβει ότι μπορεί να προστατεύει τον εαυτό του αλλά πιστεύω ότι θα η “δυναμική θεία May”, που θέλει να μας παρουσιάσει το MCU, δεν θα ήταν και τόσο χαλαρή με το γεγονός ότι ο Peter κάνει αυτά που κάνει σαν Spider-Man, πόσο μάλλον να του δίνει και τις “ευχές” της μαζί με το κουστούμι του όταν αυτός θα πάει στην Ευρώπη. Τέλος πάντων αυτό ίσως να είναι δικό μου κόλλημα, οπότε πάμε παρακάτω.

Γενικά όλη η ταινία είναι στη σκιά του Iron Man, τόσο στα γεγονότα που συμβαίνουν όσο και στον villain μας. Κάτι που έχει λογική από πίσω. Αυτός είναι η αρχή του MCU άλλωστε και το τέλος του ήταν στην προηγούμενη ταινία του Σύμπαντος. Επίσης ο Tony είναι μεγάλο μέρος στη ζωή του Peter στο MCU, στην πρώτη ταινία ήταν ο μέντορας του, ήταν αυτός που του έδωσε να καταλάβει τι θα πει να είσαι SuperHero, και μέσα από τα λάθη του, και του “κρατούσε το χέρι” στα άσχημα και στα καλά. Εδώ ο Spidey θα πρέπει να “ενηλικιωθεί”, θα πρέπει να δει τι τον κάνει αυτό που είναι, χωρίς να έχει τις “βοηθητικές ρόδες” του Iron Man. Και αυτό κάνει στην ταινία. Μέσα από τα σφάλματά και τα σωστά του. Ο Peter ανεβαίνει ένα level, αν θα μπορούσα να το πω έτσι, και μαθαίνει, πέρα από το να χρησιμοποιεί σωστά την Spider-Sense, να βλέπει τον κόσμο γύρω του με λίγο παραπάνω σκέψη πριν τη δράση. Μαθαίνει αυτός, μαθαίνουμε και εμείς και τέλος μαθαίνει και όλο το MCU κάτι που δε θα πω για να μην spoilάρω το τέλος της ταινίας.

Από αυτό το τέλος και με τις πληροφορίες που έχουμε εκτός ταινίας για τους ηθοποιούς που ακούγονται ότι θα παίξουν στην τρίτη ταινία του Spidey για το MCU, όλα δείχνουν ότι πάμε για τους Sinister Six. Αυτή η ομάδα από villains των comics είναι κάτι που έχει προσπαθήσει μάταια να κάνει οι Columbia Pictures από παλιά και όπως φαίνεται τα Marvel Studios, με τη βοήθεια του Multiverse, θα κάνουν πράξη.

Η “γεύση” που μου αφήνει η ταινία είναι γλυκόπικρη. Καταρχάς δεν μου αρέσουν κάποιες σεναριακές επιλογές σε διαλόγους και αιτίες για κάποια πράγματα μέσα σε αυτή, αλλά για ακόμα μια φορά ο Tom Holland είναι πολύ καλός σε αυτό που κάνει. Ανοίγει το Σύμπαν λίγο πιο πολύ, μετά από τις αποκαλύψεις που είχαμε και στην Captain Marvel, αλλά κάποιες φορές βάζει τρικλοποδιές στην ίδια την πλοκή της και το μέρος που αυτή έχει στο MCU σαν σύνολο. Παραδείγματος χάριν, θέλει να μας συστήσει το Multiverse, κάτι που μάλλον θα χρησιμοποιήσουν παρακάτω οι υπόλοιπες ταινίες του στούντιο, αλλά στο τέλος μας λέει ότι όλα είναι ψέματα του Mysterio. Αυτό με κάνει να σκέφτομαι δύο πράγματα, πρώτον πως ο Mysterio έχει πρόσβαση στις πληροφορίες περί Multiverse, για να στήσει το “έργο του”; Και δεύτερον αφού στο τέλος μας λες ότι “όλα είναι ένα ψέμα” (που λέει και ο Στέλιος) πως θα το στηρίξεις στην επόμενη ταινία; Και πάλι βέβαια αν βγουν αληθινά αυτά που νομίζουμε για το σενάριο της επόμενης ταινίας. Εντάξει στο MCU σαν σύνολο υπάρχει ο Dr. Strange που μας είπε για το Multiverse και μάθαμε ότι θα παίζει στην επόμενη ταινία του Spidey, οπότε ίσως έτσι το πάνε για να έχει μια συνοχή η τριλογία μακριά από το MCU, όπως προσπαθούν να κάνουν σε όλες τις τριλογίες στο στούντιο. Για να δούμε...